11 Eylül 2012 Salı

Arşının düşüşü

Işıklı bir koridor,
ilerlemeyen.
Parlaklığının göz alıcılığını sektirdiği,
yansımaları acıtan
her kıvrımı arşınlanıp arşa ulaştırabilecek olan.
Bir adım kala
bir ramak
Düşüp
düşünden ayrı tutan.

Bir koridor, tutanamadığın.
Savunmasız, bembeyaz duvarlarıyla
ayrı kalacağın düşlerinin
düşürdüğü.
Kör olan gözlerinin uyuşukluğunda
kararacak bir koridor.
Günahsız, suçlu
ölçülü eşitliği ile
sabırsızca sonsuz.

3 yorum:

  1. Yazar bu betimlemeyle ne düşünmüştür yorumunu yapacak vaziyetim olmamakla birlikte gerek duygu gerek ahenk olarak hoşuma gitti. "her kıvrımı arşınlanıp arşa ulaştırabilecek olan." beni bitirdi zaten :) Yazmaya devam ;)

    YanıtlaSil
  2. duygularınızın ifadesi fevkalede etkiliyeci bir üslup ve akıcılıkla verilmiş. yüreğinize sağlık.

    YanıtlaSil